Olmayana, gidene, elinden uçup gidene değer verir olduk hep. Yanıbaşımızda duran o kadar çok değer var ki, bazen üzülmekten hoşlanıyor insanlar diye düşünüyorum. Olana değer verin olmayana değil...
Ne yazık ki insanların gözüne inmiş geçmişten bir perde, o perdeye yansımış kaybolup giden herşey. Acıklı bir film gibi izler olmuşlar defalarca geçmişi... Geçmişten kime ne fayda gelmiş ki... O perde aralansa, içeri biraz ışık sızsa, karanlık bir sinemadaki yanan ışıklar gibi netliği bozsa, belki başta tepki verir insanlar ne oluyor diye sonra sinemadaki herkesi görür film oynamaya devam etse de... Aydınlık rahatsız eder belki de, aslında hiç gerek yok ofilm kaçmaz hep o perde de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder